Deze Britse band klinkt als een delicate botsing tussen de introspectieve sfeer van The Cinematic Orchestra, het dromerige van Bon Iver of James Blake en de spanning van Radiohead’s rustigere werk
Chartreuse maakt van melancholie een kunstvorm. Deze Britse band klinkt als een delicate botsing tussen de introspectieve sfeer van The Cinematic Orchestra, het dromerige van Bon Iver of James Blake en de subtiele spanning van Radiohead’s rustigere werk. Hun muziek is een meeslepende mix van soulvolle elektronica, jazzy drum grooves en fluisterzachte zang, doordrenkt met een filmische gelaagdheid die je langzaam onder de huid kruipt. Elk nummer voelt als een warme deken op een koude avond, met teksten die even poëtisch als persoonlijk zijn. Chartreuse neemt je mee in een wereld vol sfeer, verstilling en emotionele diepgang – perfect voor een dromerig en betoverend moment tussen de bomen van Misty Fields die nog lang zal blijven nagloeien.